Zet 10 zeilers bij elkaar, geef ze een plas, zon en wat wind en je kan er op aan dat het een mooie en spannende dag wordt. Maar zoals steeds gaat het mooie voor iedereen op, maar spannend… dat is maar hoe je het bekijken wilt. Want er stond toch weer geen maat op Geert. Hoewel Freek, Wijbrand, en Rian hem het waterleven aldaar zo zuur mogelijk probeerden te maken, de vogel was al te vaak al bij de in-de -windse boei gaan vliegen. En als vrijzinnige, zeiler én uitgelote verslaggever heb ik meermaals de goden aangeroepen want die hadden duidelijk weer hun eigenzinnige agenda. Maar vooral Aeolus, aloude godin van de wind, maakte er op de mooie site van Eindhoven toch weer een soepje van. Allicht zelf nooit een wedstrijd meegezeild, want dan zou ze weten dat starten zonder wind – of met wind van achter, geen optie is. Maar goed, we vergeven het haar, want de sfeer zat er in en onder de middag werd er weer ruimschoots voorzien voor hongerige magen en dorstige kelen. Waarvoor dank.
Alex beet dit keer de spits af van het Belgische peloton, dat duidelijk niet in hun beste doen was. Maar laat het duidelijk zijn: wij leggen boeien met een precisie waar menig Nederlandse wedstrijdleiding flink jaloers zou op zijn.
Met 20 manches achter de kiezen, enkele Leffes, hapjes en repen chocolade (altijd goed tegen een zeildepressie) werd Geert terecht gekroond tot koning en heerser van het Zuid-Nederlandse MicroMagic gebeuren. Een welgemeende en dikke proficiat, Geert!
Ik zou zeggen, jongens en dame, geniet er nog van want volgend jaar zal het jullie zo niet meer vergaan. De offers aan Aeolus zullen alvast rijkelijk zijn.
Luc Teuwen, BEL35
